- دانشمند مورّخ حجة الاسلام شیخ رازی دامت توفیقاته.
143-علوی البغدادی
ترجمه این بزرگوار که از علماء مجاهد و خدمتگذار عالم تشیع در بغداد بوده و دولت شوم بعثی مانند دهها هزار نفر دیگر اخراج نموده و آن جناب رحل اقامت در قم انداختهاند بطوری که در کتاب محاضراتشان مطبوع است از این قرار است.
العلامة التحریر المجاهد الحجة السید علی بن الحسین بن میرزا بن ابی القاسم بن عبد الرزاق بن جلال بن کمال ابن جمال بن علی بن فخر الدین بن سعد الدین بن اسماعیل بن مرتضی بن فخر الدین محمد بن امیر بن عمادالدنی بن معین الدین بن شمس الدین بن امیر بن شمس الدین بن مرتضی بن علی بن ابی القاسم عزالدین بن محمد بن ابی الفضل شرف الدین بن عزالدین ابی القاسم علی نقیب الری وقم ابن عزالاسلام محمد بن ابی الحسن نقیب النقباء المطهر بن ابی الحسن علی الزکی نقیب عزالدین الری المذکور في عمدة الطالب بن ابی الفضل السلطان محمد الشریف بن ابی القاسم علی نقیب قم بن ابی جعفر محمد بن حمزة القمی بن احمد الرخ بن محمد بن اسماعیل بن محمد الارقط بن عبدالله الباهر ابن الامام زین العابدین وسید الساجدین علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب.
نسب کان علیه من شمس الضحی |
نورا ومن فلق الصباح عمودا |
ولادت ایشان در دوم ماه محرم الحرام سال 1346 قمری برابر 2/4/1302 شمسی در کاظمین واقع شده و بعد از طی مقدمات و ادبیات فقه و اصول و منطق و کلام و غیر آنها از علوم را تا سال 1365 قمری فرا گرفته و در راه دین مجاهدات و فداکاریها نموده و از دولت شوم عراق (خذله الله) اذیتها و آزارها دیده است مع ذلک در راه ترویج دین و تبلیغ احکام و رسالات پیغمبر اسلام و اهل بیت گرام علیهم السلام و تکمیل علوم غفلت و مسامحه ننموده و زبان حال و قالش گویای به این بیت بوده است:
اذا مر بی یوم ولم اتخذید |
ولم استفد علماً فما ذاک من عمری |
اگر روزی بگذرد از من که دست کسی را نگرفته و یا علمی را استفاده نکرده باشم این روز را از عمرم حساب نکنم.
برای همین منظور در سال 1386 قمری از کاظمین مهاجرت به نجف اشرف نموده و از آیات عظام آن زمان استفاده کرده تا مرحوم آیة الله العظمی حکیم قدس الله سره در سال 1387 لیاقت و کاردانی ایشان سمت نمایندگی و وکالت در منطقه (المشتل) (حی طارق) منطقه الرولی را به ایشان داده و به آن ناحیه اعزام فرمودند و قبل از معظم له هم از طرف مرحوم آیة الله آقا سید اسماعیل صدر در جامع هاشمیه کاظمین نیابت در جماعت داشته و تدریس هم مینمودند اساتیدی که از آنها استفاده نموده است از این قرار است:
1- جناب مستطاب حجة الاسلام والمسلمین شیخ حامد واعظی 2- آیة الله مغفور حاج سید اسماعیل صدر.
3- مرحوم مبرور استاد احمد امین صاحب کتاب (التکامل في الاسلام). 4- آیة الله السید جعفر مرعشی. 5- آیة الله الحاج الشیخ محی الدین مامقانی و بعض دیگر و اما آثار آن جانب: 1- تأسیس موکب حسینی به اسم (موکب حی طارق)، 2- بناء جامع به اسم (الجامع العلوی)، 3- حسینیه علوی، 4- مدرسه دینی علوی، 5- کتابخانه عمومی به اسم کتابخانه علی بن الحسین علیهما السلام و اما آثار علمی مطبوع به شرح زیر:
1- العمل الجهادی، 2- الفارق، 3- الکلمة الطیبه، 4- زکوة الفطرة، 5- اختر لنفسک.
6- اصول الثلاثه، 7- محاضرات في اصول الدین، 8- یادآوری (فارسی)، 9- مخطط کتاب الارث، 10- رستگاران (فارسی)، 11- سوداگران (فارسی)، 12- پیک رحمت (فارسی).
اما غیر مطبوع آماده برای طبع: 1- العفات علی مذلج التبرج، 2- دروس و حلول في شرح الکفایه، 3- تفسیر امام الصادق×.
4- دیوان العلوی (شعر شعبی)، 5- مقطعات العلوی (شعر قریض)، 6- الخیر والسعادة.
معظمله دارای طبع روان و ذوق سرشاری میباشند و در این فن گویی سبقت از اقران خود ربودهاند و اشعار شیرین و جالبی به عربی سرودهاند که در خواننده و شنونده ایجاد شور و طرب میکند و حقاً شعر اگر چنین وضعی نداشته باشد، شعر نیست، چنانچه گفته شده:
اذا الشعر لم یهززک عند سماعه |
فلیس جدیراً ان یقال له شعر |
اگر شعد تو را در موقع شنیدن به شور و طرب نیاورد شایسته نیست که به آن شعر گفته شود.
برای نمونه چند بیت از اشعار قصیدهای که عنوانش (الداء والدواء) است مینگارم:
حار الحجا من ینصر الا سلاما |
من للعقیدة یرفع الاعلاما |
من ذا بضحی بالنفیس ونفسه |
کی یحفظ القرآن والاحکاما |
من ذایکون طبیب امته وعن |
یأتی یداوی الجرح کی یلتاما |
صعب العلاج اما تری من ضامن |
یشفی الغلیل ویبرء الاسقاما |
کم نحمل الارزاء في الدنیا وکم |
نرجوا الزمان ونرتجی الایاما |
الله اکبر ما رأینا امة |
صبرت ومنه تحملت آثاما |
الداء داء الجهل این دوائه |
قد دام فینا داؤنا قد داما |
ومنه ایده الله
الطب دین محمّد وعلومه |
والوصفه القرآن خذه مراما |
والواصفون هم الذین تبینوا |
سرّ الشفاء وحققوا الا حلاما |
علماء دین الله حفاظ لما |
قد جاء فیه: مبددوا الاوهاما |
آن جناب چنان چه در اول اشاره شد تا سال 1391 قمری در بغداد و عراق موطن پدرانش به خدمات دینی و روحی اشتغال داشت و پس از استیلاء دولت شوم بعثی مانند هزاران نفر دیگر از علماء و غیره نجف و کربلا و کاظمین و غیره اخراج به ایران شده و ایشان شهرستان مذهبی و علمی قم (حرم آل محمّد|) را اختیار برای سکونت قرار داده و رسماً مانند عراق میدان عمل و فعالیت خود قرار داده و اولاً در درس خارج آیات مخصوصاً آیة الله العظمی مرعشی نجفی مدظله که بسیار به ایشان عنایت دارند شرکت نموده و ضمناً هیئتی بنام (هیئت علوی-قم) تأسیس و برای شرکت کنندهگان در هیئت ابی الفضل (بالاسر حضرت معصومه علیها السلام) شبهای جمعه درس و تفسیر و قرآن کریم میدهند خداوند توفیقات ایشان را زیاد نماید.